Przekomarzanki Janki z rzeźbiarzem z Gór Sowich

Opublikowano 17 stycznia 2018, autor: korek115@onet.pl

Przekomarzanki Janki z rzeźbiarzem z Gór Sowich

U podnórza Gór Stołowych
gdzie Bystrzyca ma swój bieg,
mieszka w Szczytnej rzeźbiarz młody
kocha góry, narty, śnieg.

A najbardziej, ponad wszystko,
ponad taniec, wino śpiew,
kocha sztukę i przyrodę,
rzeźbi sowy – to nie grzech.

Kto już poznał raz Tamasza,
ten wykuwać chce z nim, ryć,
strugać,  żłobić  się doprasza
ten dla sztuki pragnie żyć.

Ale Tomasz jak to rzeźbiarz
Ziemi Kłodzkiej serce dał
tutaj mieszka i szlifuje
kryształ, twórcze źródło skał

U podnórza Gór Stołowych
gdzie zaczarowany świat
mieszka w Szczytnej rzeźbiarz młody
z aniołami z dawnych lat.
Janina Halagarda,17.01.2018

Kochani w ten sposób pragnę Wam przedstawić kolejnego uczestnika UCZTY Ursynowskiej, artystę rzeźbiarza, którego poznałam w Warszawie na spotkaniu u Janinki Próchniewskiej. To już kolejna osoba, którą przedstawiam na moim blogu.

Ten komentarz znakomity
od niesfornej jest kobiety:
A te słowa pisze po to,
by otrzymać pióro złote.

Pióro złote albo sówkę
lub anioła ze skrzydłami
by ją wiódł poprzez poezję
z najlepszymi pomysłami.

……………..

Szczyci się Tomasz ze Szczytna
szykuje sówki i szyk ma
szałowy puchacz i orzeł
i anioł stróż i bożek.

Szczyci się Tomasz ze Szczytna
bo jego praca wybitna
Tomasz i sowy i pióra
to masz jak zechce która…

………………………………

Ale Tomasz się obraził
bo nie jest ze Szczytna
lecz ze Szczytnej
i jasno wyraził
że nie będzie nagrody tej
dopóki
drzewo nie wyrośnie
w lesie
na to pióro złote
co mam na nie ochotę
dopiero co je posiał
nieboże…
więc ja
nowe rymy ułożę.
Za sto lat
a może dwieście
wawrzyna
doczekam
wreszcie!
Gdy poćwiczę  pisanie
może mi się nagroda
dostanie. 🙂
J.H.

Zaszufladkowano do kategorii Poezja, Wiersze dla Was | Otagowano , , , | Dodaj komentarz

Pamiętasz taki dom?

Opublikowano 9 stycznia 2018, autor: korek115@onet.pl

Pamiętasz taki dom?

Pamiętasz taki dom ukryty pośród drzew
zielenią letnich spraw  i ludzkich zwykłych serc.
Dwie izby, kuchnia sień i ganek z przodu ten
na ganku krzesła, stół, dwa koty- szczęścia pół.

Pozostał dziś krzak bzu i parę starych zdjęć
lecz w sercach naszych chęć do tych dziecinnych miejsc
tysiące zdarzeń, słów, milion przebłysków ,chwil
uśmiechów, płaczu, spraw o których ciągle śnisz.

To nic, że czasem łza pokrywa twoją twarz
to nic, że wspomnień mgła osnuwa dom i żal
Wesoły śmiech tam trwa i biega młodość twa
i dudni życie nam przez wiele, wiele lat.

Pamiętasz taki dom babcię i matkę swą
dziadka i ojca wóz i konia, parę kóz
i wielkie serce -dom gdzie chleb i ciepło rąk
mleko ,a w piecu drwa niech o nim pamięć trwa.
J.H.07.01.2018

Zaszufladkowano do kategorii Poezja, Wiersze dla Was | 6 komentarzy

Mędrcy Świata

Opublikowano 8 stycznia 2018, autor: korek115@onet.pl

MPodobny obrazędrcy Świata

Szukali Boga
wędrowali
wiodło ich światło i nadzieja
znaleźli Króla –

a to Dziecię
zrodzone w stajni

w Betlejem.


Szukamy
szczęścia
na swej drodze
nie zawsze
widząc Ciebie –

 Boże!

J.H.7.01.2018

Zaszufladkowano do kategorii Poezja, Wiersze dla Was | Otagowano , , , | 8 komentarzy

Piesek i zima

Opublikowano 7 stycznia 2018, autor: korek115@onet.pl

Piesek i zima

Chodź piesku na spacer
w ten zimowy dzień
pobawimy się śnieżkami,
pobiegniemy hen!

Chodź piesku daleko
gdzie baśniowy las
białym puchem otulone
choinki i czas

 

Chodź piesku już gwiazdka
i dobroci sto!
Nie będziemy spać na mrozie
mamy ciepły dom.
J.H.07.01.2018

Zaszufladkowano do kategorii Poezja, Wiersze dla dzieci, Wiersze dla Was | Otagowano , , | 3 komentarze

Stary Roku żegnam Ciebie

Opublikowano 2 stycznia 2018, autor: korek115@onet.pl

Stary Roku żegnam Ciebie

Żegnam Ciebie Stary  Roku
spacerem
po Jodłówce mej przepięknej
zimowej
po tych wzgórzach  ośnieżonych srebrzystych
po tych drzewach dla mych oczu siostrzanych.

Żegnam Ciebie  bo odchodzisz
lecz nie wiem
czy Rok Nowy ześle jutro łaskawsze ?
Czy naprawi stare rany
i serce
czy zobaczę
moje miejsca kochane?

Żegnam ciebie
lecz powrócę tu może
nim się wiosna usadowi
na dobre
w nowych butach i w nowiutkiej sukience
by podziwiać mój świat w nowej odsłonie.

J.H.30.12.2017 grudzień

 
Zaszufladkowano do kategorii Poezja, Wiersze dla Was | Otagowano , , , | 5 komentarzy

Boże Narodzenie, Tuchów 2017

Opublikowano 28 grudnia 2017, autor: korek115@onet.pl

Boże Narodzenie, Tuchów 2017

Przyszły dzieci do kościoła
z rodzicami,
rozśpiewało się dziś Wzgórze
kolędami.

Nacieszyć się nie mogą
szopką niezwykłą, ubogą.

Zobaczyły osiołka,
krówkę, żłóbek, aniołka
i Jezuska na sianku
i Maryję na ganku.

Święty Józef nie wytrzymał,
chociaż jest cierpliwy
i aniołów zaraz wzywał
z chórem kolęd tkliwych.

Przyszły dzieci do szopy
sianko rwały na kopy.
Jedz baranku, jedz!
A Ty osiołku nie  becz.

Głaskały Jezuska,
śpiewały kolędy,
karmiły owieczki
w tej stajence świętej

A Matka Tuchowska
wciąż się uśmiechała:
Takich gości na dziedzińcu
dawno nie widziała.

Janina Halagarda,28.12.2017

Zaszufladkowano do kategorii Poezja, Wiersze dla dzieci, Wiersze dla Was | Otagowano , | 4 komentarze

Pożegnanie z Onetem, ale nie z blogowaniem.

Opublikowano 8 grudnia 2017, autor: korek115@onet.pl

BLOG.PL

Wiadomość przesłana przez Onet S.A. na zlecenie Media Impact Polska sp. z o.o., działającą na rzecz:

Onet S.A.
ul. Pilotów 10
31-462 Kraków
http://www.onet.pl
Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii | Otagowano | 11 komentarzy

Górniczy trud, górniczy stan

Opublikowano 29 listopada 2017, autor: korek115@onet.pl
Górniczy stan
 
Przez miliony lat
skamieniały świat
zanurzony w głębi ziemi
w czarny węgiel się przemienił.
 
Węgiel to jest skarb
dawnych legend świat
dinozaury, smoki srogie
wyznaczyły jego drogę.
 
Górnik o tym wie,
w nocy i we dnie
wydobywa czarne złoto
co pod ziemią tkwi głęboko.
 
Nam nad głową słońce lśni
kwiaty kwitną, piesek śpi
mama tuli dzieci swe,
a nasz górnik gdzie?
 
On pod ziemią kopie –  skarb
pot i młot to jego brat
świder,kilof, kurz i  brud
niebezpiecznej pracy trud.
 
A gdy górnik święto ma
lśni pióropusz, młotki dwa,
gra orkiestra – tra ta ta
Niech  żyje górniczy stan!
 
Janina Halagarda, 12.12.2016
Zaszufladkowano do kategorii Poezja | Otagowano , , , , , , | 3 komentarze

Iluzja, czyli znowu jest tytuł za krótki jak wszystko

Opublikowano 27 listopada 2017, autor: korek115@onet.pl
Iluzja (strofa saficka)
 
Ktoś budzi cię rano słodkim całuskiem
podaje kawusię z pianką i cukrem
dnia milutkiego  życzy  esemeskiem
przesyła uśmiech?
 
Biegniesz więc szybko w ekranik wpatrzona
swego laptopa, albo telefonu
ktoś na ciebie czeka,o tobie wciąż myśli?
-dusza spłoszona.
 
Lecz przez dzień cały aż do późnej nocy
nie ma nikogo, ta energii iskra
Ktoś bawi się z tobą, a może  droczy
-była i prysła.
 
J.H. 20.10.2017
Zaszufladkowano do kategorii Poezja, Wiersze dla Was | Otagowano , , | 2 komentarze

W ogrodzie ,ale tytuł zawsze można zmienić, kiedy jest za krótki

Opublikowano 24 listopada 2017, autor: korek115@onet.pl
W ogrodzie
 
W moim ogrodzie skrzypi cisza
zegar wyznaczył  nową fazę,
sagan posmutniał, pękła klisza
tak rzadko gwiżdże znaną frazę.
 
Lodówka nie chce już być pełna.
Moda na odchudzanie przyszła?
Pies martwi się, już rok niespełna,
odpoczywają nawet krzesła.
 
W ogrodzie ekspres z bólu wyje,
kiedy zaczyna się śniadanie.
A filiżanka w pojedynkę
znów zagubiła się na planie.
 
I serce pęka, kiedy księżyc
zawiesza gwiazdy niczym lampki.
W letargu nocy szara cisza,
ogrodu strzegą śmieszne małpki.
 
Janina Halagarda 23.11.2017(to piękne zdjęcie znalazłam w Interneciei jest moją inspiracją do twórczości)
Zaszufladkowano do kategorii Poezja | Otagowano , , , , | 7 komentarzy