Październikowe sny
A liście lecą sobie
jak piórka…. lekko, zwiewnie
Szepczą melodię jesieni..
Tańczą w rytm muzyki października.
Coś gra?
Może to wiatr co je niesie
coraz dalej i dalej…
A może to łza
co spada
kropli rosą –
w mlecznej mgle uczuć
chłodnego poranka.
Spójrz!
Słońce błyszczy w koronach drzew.
A pod stopami –
tyle złota !
Utkany dywan jesieni.
Rdzą czerwieni ubarwił październik
nasze życie.
Słyszysz tę muzykę?
Zatańcz , jak to piórko. Jak ten liść.
Nim spadnie
podmuch wiatru znów podrywa je w górę!
Baw się
z wiatrem .
On odkrywa cię znów i znów.
Nie poddawaj się.
Tyle jeszcze
piórek i liści złotych.
Tyle jesiennych marzeń.
