Źdźbło prawdy o słowie na Dzień Języka Ojczystego
Źdźbło
Wyrosło źdźbło .
Wyrosło z maleńkiej trawki.
A ty
Nie widzisz źdźbła, spacerując
pośród zielonych łąk,
ale belkę w oku brata?
Przyjrzyj się źdźbłu, które tkwi
tu, głęboko
i rani serce bliskich.
Z tym źdźbłem żyć się nie da…
zbyt kłuje duszę
walcz o każde ździebełko prawdy
a gdy się uwolnisz
od bólu
sprawdź
czy o źdźble
ździebko choćby wiemy?
Już wkrótce wypełni się
ziarnem.
Janina Halagarda, 25.02.2016
O Janina Halagarda
Nauczycielka i blogerka
Autorka książek dla dzieci: "Koszyczek Mańki", Zimowe całusy",
"Malowane fraszki".
W pracy twórczej pomaga jej pies "Dżeki".
Mądry jest Twój wiersz.
No właśnie, muszę znów satyrą się zająć, bo bardzo poważnie to zabrzmiało
Daje wiele do myślenia 🙂
Temu, kto lubi myśleć 🙂 Pozdrawiam Aniu
a źdźbło dźga? 🙂
🙂
Dźga, nie tylko po oczach, ale i po sercu
Ciepły wiersz z okazji Dnia Języka Ojczystego. Ranić można również słowem, kiedy widzi się źdźbło w oku brata, a belki u siebie nie widzi. Serdecznie pozdrawiam.
Dziękuję 🙂
Cenna podpowiedź, której chyba wszyscy potrzebujemy
Dziękuję za wizytę Tatulu. Pozdrawiam
Trudne słowo wybrałaś, choć w sumie dobra gimnastyka dla języka. 🙂
To prawda, zwlaszcza dzieci przedszkolne nijak tego nie mogą wymówić 🙂