Słoneczko nasze
Słońce tysiąc ma kolorów,
Co dzień nas zachwyca!
Rankiem raźno wstaje, wschodzi,
Spać je kładzie- blask księżyca.
Zawsze niebem spaceruje
I rozpędza białe chmurki.
Złotem sypie na kaczeńce,
Polne mlecze i jaskółki.
Nam słoneczko spać nie daje!
Niespodzianki wciąż szykuje:
Głaszcze kwiaty, piele grządki,
kolorami świat maluje.
Chciałabym cię pocałować
Moje słonko złote,
Ale mogłoby przypadkiem
Wyrządzić mi psotę!.
Janina Halagarda, 8.05.2014
A gdzie to słoneczko, które było wcześniej ( mam na myśli poprzedni rysunek)?
Ty to potrafisz wyszukiwać piękne obrazy, nie mówiąc o obrazach słownych 🙂
Pozdrawiam
Antoneto, byłam chyba jeszcze w trakcie poprawiania, na edycji… i słoneczko zamieniłam na to- drugie:)
Ależ fajna musi z Ciebie być nauczycielka!
Masz w sobie dużo życzliwości dla dzieci…dla ich świata.
Szkoda, że akurat u mnie słoneczko się obraziło i zza chmur nie wychodzi. 😉
Jest moje słoneczko!
Antoneta- to dla Ciebie:)
Słodkie 🙂
A o mnie słonko zapomniało 🙁
Leżę z anginą, teraz w maju!!!!!!!!!!!!!
Ech….
Czarownico, zdrowia życzę! Masz sposoby chyba na siebie????
Grzaniec i śpiew słowika:)
Niech choroba znika!
Anno! Tobie ciągle słońce świeci i życzę, aby non stop tak było!
Nemesis- mam nadzieję, że trochę dzieci znam:)Pozdrawiam