Wiosna w sadzie

13 odpowiedzi na Wiosna w sadzie

1. ~roman pisze:

   12 kwietnia 2014 o 13:26

   piękna ta wiosna, tak jak i Twój wiersz 🙂

   Odpowiedz
2. ~Antoneta pisze:

   12 kwietnia 2014 o 14:14

   Chciałabym znaleźć się w tym sadzie. Pięknie, wiosennie 🙂

   Odpowiedz
3. ~alik pisze:

   12 kwietnia 2014 o 18:39

   — a czy Ty aby nie pisałaś o moim sadzie, tym co jest obok domu… taki mam właśnie widok z okna… tylko jeszcze jabłonie nie kwitną…
   — pozdrawiam… 🙂

   Odpowiedz
4. ~korek115 pisze:

   12 kwietnia 2014 o 20:45

   Aliku, może i o Twoim:) U mnie śliwa tak zakwitła i sypała kwiatkami dzisiaj, że w strofach cały wiersz się zmieścił:):):)

   Odpowiedz
5. ~korek115 pisze:

   12 kwietnia 2014 o 20:46

   Antoneto, ja mam tylko parę drzewek…ale jak urosną, to może tak będzie…

   Odpowiedz
6. wthor pisze:

   13 kwietnia 2014 o 08:13

   Piękne, choć jak dla mnie zbyt radosne. Jednak lekkie i przyjemne.

   Odpowiedz
7. ~Krystyna pisze:

   13 kwietnia 2014 o 19:49

   Kwintesencja wiosny! Nakręciłaś mnie tym wierszem na spędzenie majowego weekendu u przyjaciół, gdzie brzoskwinia włazi na taras. I do Rogowa pojadę zobaczyć kwitnące magnolie. O, tak zrobię. 🙂
   Pozdrawiam serdecznie.

   Odpowiedz
8. korek115 pisze:

   13 kwietnia 2014 o 20:26

   Krysiu, no to super, że już masz weekend zaplanowany. Myślę, że pojawią się znów fantastyczne wpisy o podróży i o pobycie nad morzem.Pozdrawiam

   Odpowiedz
9. ~zagubiona pisze:

   15 kwietnia 2014 o 09:25

   Ale się rozmarzyłam 🙂

   Odpowiedz
10. ~ulabrzydula pisze:

    15 kwietnia 2014 o 13:48

    Jakby wiosna zawsze wyglądała tak jak u Ciebie to byłby szał… 🙂

    Odpowiedz
11. marika pisze:

    16 kwietnia 2014 o 08:39

    Wiosna w sercu mi zakwita, gdy się takie piękne słowa czyta! (http://e-galimatias.blog.pl/)

    Odpowiedz
12. ~anna pisze:

    16 kwietnia 2014 o 08:46

    Wiosna pięknie opisana. Jest z pewnością dumna. 🙂

    Odpowiedz
13. Talka pisze:

    2 maja 2014 o 18:25

    Cały rok w sadzie jest przepiękny i jego to jedno z nielicznych miejsc, gdzie nawet jesień mi nie straszna i głowy nie nawiedzają smutne myśli o bezsensownym przemijaniu.

    Odpowiedz