Sztuka ludowa powstała w dawnych wiekach i była sztuką chłopską.
Nie opierała się na teorii , nie ma swoich pisanych praw, lecz ma silne tradycje przekazywane z pokolenia na pokolenie.
Powstała ona w najściślejszym związku z przyrodą i życiem społecznym ludzi.
Sztuka ludowa posiada cechy charakterystyczne ,wynikające ze sposobu odczuwania świata, filozoficznych poglądów na życie i swoistego rozumienia piękna przez ludzi.
Bije z niej świeżość, optymizm i rześkość. Wiele w niej duchowej czystości i niewymuszonej radości życia . Jej charakter wynika również z tak istotnych czynników, jak surowce i technika.
Twórcy sztuki ludowej używali surowców, które dawała im ziemia i hodowla, a więc- gliny, drewna ,skóra, wełna i inne naturalne produkty.
K. Pietkiewicz mówi, iż „… do sztuki ludowej zaliczamy te dziedziny, które powstały przez analogię kultury elitarnej, jak na przykład malarstwo, drzeworyt i rzeźba. Są to też dziedziny kultury materialnej , które spełniając cele użytkowe osiągały poważny poziom artystyczny i zaspokajały potrzeby estetyczne, a więc budownictwo, tkactwo, haft, strój, naczynia ceramiczne i sprzęty z drewna ,czy wyroby kowalskie.
‘Ludowy twórca- wyrabiając swoje przedmioty użytkowe ozdabia je w większym lub mniejszym stopniu , aby cieszyły nie tylko autora, lecz także widza i użytkownika”.
Sztuka i rękodzieło ludowe najpełniej wyrażają nasz charakter narodowy, a wyroby sztuki ludowej są świadectwem kultury materialnej wsi oraz nośnikiem treści intelektualnych i uczuciowych , bliskich wielu ludziom.”- pisała Irena Wojnar w ‘Integracja wychowania estetycznego’.
W Polsce- najpoważniejszy wkład w podtrzymaniu tradycji i gromadzeniu sztuki ludowej mają muzea etnograficzne. Udostępniając swoje zbiory pobudzają inwencję twórczą artystów, a poprzez wystawy, organizowanie warsztatów i innych form uczestnictwa-wychowują estetycznie i patriotycznie odbiorców tej sztuki.
(zdjęcia wytworów sztuki ludowej artystów z woj. Małopolskiego, Stryszawa)
A jaką rolę odgrywa sztuka w życiu dzieci??? C.d.n.
Twórca ludowy w swe dzieło wkłada całe swe serce i duszę. Dlatego te dzieła są tak piękne 🙂
Tak własnie, Antoneto! One są przepełnione ciepłem rąk, troską, miłością. Dzieci tych twórców uczestniczą w tym pięknym procesie. Wyrastają w tym klimacie. Potem one też zaczynają tworzyć, rzeźbić, malować…Jakie to słodkie, jak tato własnoręcznie robi dziecku kolebkę…albo konika, czy ptaszki. A tu jeszcze i stroje i pieśni i obrzędy!Jestem pod wielkim wrażeniem.
To obok twórczości dziecięcej najszczersza i najbardziej bezpretensjonalna sztuka. Mnie fascynuje.
Śniłaś mi się dzisiaj 😀
Haha, ostatnio cały czas śnią mi się różni blogerzy…
W tym śnie siedziałyśmy w ogródku za jakimś sklepem spożywczym. Wszędzie rosły piękne, kolorowe kwiaty, a Ty paliłaś papierosa. Ja zaś prosiłam „Nie pal proszę nie pal tego świństwa” 😀
Ha,ha! Od snu do realu droga niedaleka! Na pewno się spotkamy , bo COŚ (dobrze wiesz co) mnie tak ciągnie:) Talko, papierosów nie palę! Nie palę tego świństwa! A jak te kwiaty zakwitną, to usiądę z Tobą w ogródku.
Bardzo dziękuję za takie artykuły. Dzięki nim człowiek uświadamia sobie jaka skromna jest jego wiedza. Z przyjemnością czytałam twój artykuł i z niecierpliwością czekam na przemyślenia związane z rolą sztuki w życiu dzieci!
To jest tak szalenie ciekawe, że chętnie zamieszkałabym w jakimś skansenie, żeby być bliżej sztuki ludowej 😀 I wcale nie żartuję, lubię folklor i dlatego się cieszę z naszych reprezentantów na Eurowizję, chociaż większość głosów jest negatywnych. Wolę „My Słowianie” niż kolejną denną piosnkę o miłości. 🙂
Moje dziecko przepadało za tworzonymi przeze mnie rysunkami….silników, kierownic i samochodów. Lubiło też, gdy lepiliśmy z ciasta solnego statki kosmiczne, które potem wypiekaliśmy w piekarniku. Trzeba je było też pomalować farbami.
Czy to sztuka?
Domowa….zapewne 😉
Jednak była bardzo ważna dla mego syna – to na niej dorastał.
Nemezis- jakie to jest ważne, co powiedziałaś. Poprzez to widać, jak dziecko” bierze dla siebie „wszystko, co przekazują bliscy. Może to być początkiem w drzemiących zdolnościach. ale czasem ważny jest ten kontakt dla wspólnej fascynacji własnymi wytworami. bo przecież, jeśli coś z dzieckiem wspólnie robimy- to temu towarzyszą rozmowy, emocje.Dziecko potrafi e wyrażać poprzez śmiech,zachwyt, radość. i to jest ta wartościowa strona rozwoju dziecka- bliskość z rodziną. A jeśli chodzi o rysunki kierownic i wypieki z masy solnej w piekarniku- to zapewne są one rodzajem twórczości plastycznej dziecka.Być może pod wpływem zainteresowań mamy?
Parafko- pobyt w skansenie, albo w muzeum jest dla małych dzieci zachwycający! One chłoną to wszystko z taką pasja, zainteresowaniem. Czują się, jakby przebywali w jakiejś bajce, w innym świecie.Poznają w ten sposób historię i uczą się, jak to drzewiej było… to lepsze, niż wykład nie/ bo mogą dotknąć tej przeszłości. to pozostaje w ich pamięci bardziej, niż zwykły przekaz słowny..A dzieci, które jakoby są świadkami tych wytworów sztuki- są bardziej uduchowione:) One rozkwitają , uruchamia się ich wyobraźnia, wyostrzają się zmysły, mają bogatszą osobowość.
~e-galimatias.blog.pl sporo już pisze o tym w komentarzach, ale niebawem napiszę artykuł. U ciebie tez jest bardzo ciekawie.Pozdrawiam
Teraz chyba, po wielu latach marginalizowania sztuki ludowej, wraca do łask. I dobrze. 🙂
Dzikimi
Oby dalej się blog rozwijał bo super jest:)