Hania i piesek
Czekał piesiu na Hanusię
otulony w kocyk.
Płacze, tęskni, spać nie może,
łezką zaszły oczy…
Tu w łóżeczku tak milutko,
gdzie Hania się plącze?
Czy ta babcia nie rozumie,
że szkoda jej rączek?
Połóż Hanię, nocka krótka,
księżyc lśni na niebie.
Przyszła bajka do łóżeczka,
przyszła też do Ciebie.
Hau hau hau 🙂
J.H.16.06.2019
Wszystko płynie
Płyną sobie białe obłoki
kobaltem nieba
i tworzą puchowe przestrzenie
formują serca
na chwilę, na chwilę…
jak te puszyste dmuchawce.
Złap je! Złap je i trzymaj!
Wystarczy jeden przebłysk
jedno mgnienie
jeden moment
sekunda
i wszystko zniknie
bez śladu.
Z czym teraz się mocujesz?
Czy uda się rozpiąć
trochę optymizmu i radości?
Wszystko płynie, wszystko płynie…
Muszę się z Tobą zobaczyć. Szybko.
J.H.15.06.2019
Bardzo chętnie Horacy spod Pszczyny
by zdejmował powoli z Janiny
samonośne pończoszki,
naszyjniki i broszki –
ale zmogły spożyte go płyny.
2.
Dla Janiny pan Krzyś z Kubalonki
ma skarpety i krawat w biedronki
czym do łez ją rozbawił
kiedy się przed nią stawił,
bo to rzeczy miał owszem, lecz w stonki.
(Marta Majorka- Chociłowska )
Bardzo chętnie Horacy spod Pszczyny
by zdejmował powoli z Janiny
to co chowa w ukryciu
lecz ma zawsze na zbyciu
by mógł robić z nią niecne wyczyny….:)
Dla Janiny pan Krzyś z Kubalonki
ma skarpety i krawat w biedronki
gdy Janka zobaczyła
to z rozpaczy się spiła
do kompletu mu dała walonki..:) (Zosia Pągowska)
Bardzo chętnie Horacy spod Pszczyny
by zdejmował powoli z Janiny
wszystkie lśniące wstążki,
z koronki podwiązki,
bo gorąc wielki, więc z tej przyczyny.
2.
Dla Janiny pan Krzyś z Kubalonki
ma skarpety i krawat w biedronki,
chociaż wiele to zmienia,
że też rogi jelenia
i ze skórki jeża kalesonki.(Elżbieta Rusin)
Bardzo chętnie Horacy spod Pszczyny
by zdejmował powoli z Janiny
szatki..,sam zdjął spodenki
i wtem wziął coś do ręki…
Nie widziała tak małej ptaszyny! 🌺🎂🍾🌺
2.
Dla Janiny pan Krzyś z Kubalonki
ma skarpety i krawat w biedronki,
więc gotowa jest Janka
z nim figlować do ranka
pod warunkiem, że zdejmie walonki.
(Krystyna Zielińska)
Bardzo chętnie Horacy spod Pszczyny
By zdejmował powoli z Janiny
Całą zbroję Vadera
Ale – niech to cholera
Bo bezcenne są te jego miny!!!
Dla Janiny pan Krzyś z Kubalonki
Ma skarpetki i krawat w biedronki
I dla owej Janiny
Krzysiu jest cały siny
Bo wpierniczył 5 kilo golonki…(Tomasz Tasman)
Bardzo chętnie Horacy spod Pszczyny
by zdejmował powoli z Janiny
aksamity, muśliny,
srebro, złoto, bursztyny,
obowiązki i poczucie winy 🙂
(Bożena Słonimska)
Dla Janiny pan Krzyś z Kubalonki
ma skarpety i krawat w biedronki,
a by zwiększyć swe szanse,
jeszcze wdział New Balance
i założył bokserki z koronki
Bardzo chętnie Horacy spod Pszczyny
by zdejmował powoli z Janiny
Ciężar zadań roboczych,
Co ją całkiem przytłoczył.
Niech znów czas ma na inne wyczyny 🙂
2.
Dla Janiny pan Krzyś z Kubalonki
ma skarpety i krawat w biedronki,
I nic więcej. Wspaniały
strój na dzikie upały,
(podczas których seks wszelki, to mrzonki)…
(Wojtek Kłosowski)
Dla Janiny pan Krzyś z Kubalonki ma skarpety i krawat w biedronki, więc Janinka dla Krzysia włoży staniczek z misia przydałyby się jeszcze walonki.(Maria Pieczonka)
Dla Janiny pan Krzyś z Kubalonki
ma skarpety i krawat w biedronki,
z serca wręczy też kwiatki:
astry, róże, bławatki,
dwa Minionki i puszkę tuszonki.(Elżbieta Rusin).
Pragnę wyjaśnić, że na fejsbukowym profilu literackim pani Administratorka zaproponowała zabawę pisania limeryków dla jubilatów pod tytułem: „Pokaż, jak kończysz”. Zabawa polega na tym, że limeryk już jest „rozpoczęty”, a inni autorzy dopisują końcówkę. W ten oto sposób powstały te limeryki urodzinowe. Sprawiło mi to wiele radości! A Wam chyba też? Dziękuję 🙂
Skarży się kos w mokrym parku
i płacze oswojona wiewiórka
z bezradności –
gdy idę z Tobą tą ścieżką.
Znowu uczymy się pływać
w tym samym życiu
w tym samym szczęściu.
Nie pozwól mi utonąć.
Ten zapach konwalii
rozpłynął się w soczystej zieleni maja
mdleją nawet najmłodsze
wiewiórki.
Kwitnące fioletowe bzy
rozlały się
na wszystkie zmysły wiosny
i parkowe altanki.
Dziewczyna gra na gitarze
i melodia tłumi
śpiew ptaków.
Zwycięży natura.
Pocałuj mnie szybko
Nim nasz dotyk spłoszy
zagubiony ptak
spadający z gniazda.
Nieznośnie jest- osobno iść razem.
j
jestem nikim
jestem nikim- a ty ze mnie co dzień sobie kpisz
jestem nikim- a ty myślisz wciąż, że jesteś kimś
jestem nikim- tak jak każdy z nas- bez względu na wiek
jeszcze chwila- wszystko zniknie jak wczorajszy śnieg
jeszcze chwila – pomyśl, to tylko zły, okrutny sen
jeszcze chwila, znów minie kolejny,szary, zwykły dzień
zobaczysz,- wrogiem nie ten, którego brałeś nie ten
zobaczysz- nie chcesz tego, ale zobaczysz ….ziom
jesteś nikim- a ty myślisz wciąż, że jesteś kimś
bo masz kasę, dobrą passę, ze mnie sobie dzisiaj drwisz
jesteś młody, i przebiegły, wszyscy mówią: jak prawdziwy bóg!
i sam diabeł dał ci więcej, a niżeli dać ci mógł
jesteś nikim- bo kopnąłeś wczoraj tego samotnego psa
jesteś nikim- bo kantujesz mały co dzień, na czym tylko ci się da
jesteś nikim- nie dostrzegasz ile ludzi cierpi, wali cię to!
ślepiec widzi więcej, niż ty- nędzna kreaturo
jesteś nikim- bo rzygasz wciąż na swojego sąsiada
i udajesz dobrego, w masce co dzień się skradasz
jesteś nikim- myślisz, że wykorzystać możesz każdego
czy to matkę, czy siostrę…czy brata rodzonego!
jestem nikim- w twoich oczach- przecież ja to dobrze wiem
chociaż wciąż z tobą żyję, z tobą co dzień śpię i jem
daję rady, chociaż czasem nie brakuje gorzkich łez
jestem nikim- ale kim ty człowieku jesteś, czy już wiesz?
J.H. 20 styczeń, 2015.
Pójdę
Pójdę przez lasy i rzeki,
pójdę przez ciernie i chaszcze,
pójdę przed siebie daleko,
zostawię wszystko co mam.
Zrzucę ten ciężar przeszłości.
Pójdę, nie zerknę już wstecz.
Przed siebie, bez żalu i trwogi.
Pójdę i wszędzie znajdę chleb.
Być może czasem upadnę,
wędrówką strudzona lecz tam,
ostatnim podniosę się tchnieniem,
znów pójdę, pójdę w świat.
Serce mam jedno, otwarte,
co życie wciąż niesie i śmiech.
Pójdę, bo kocham wędrować,
Wędrować i kochać – nie grzech!
J.H.05.05.2019
http://www.astrum.wroc.pl/pokaz_ksiazke.php?isbn=9788365930804&kat=k
Dzień dobry! Oto niespodzianka na Dzień Dziecka, kochani. Już jest! Długo oczekiwana antologia poetów współczesnych „Wiersze dla dzieci”.
„Ucieszyły się stokrotki: wiosna, słonko świeci.Wystawiły białe płatki do idących dzieci. Zaraz Zosia, Kuba, Janek wzięły je w koszyczek i uplotły piękny wianek dla swoich siostrzyczek.
Dla Alicji tubylcy na Bali
do rosołu się w mig rozebrali
i kąpali się, bowiem
morska woda -to zdrowie
Lecz czy oni Alicję skąpali?
Ogarnęła Marcina z Jaworzna
w związku z Alą ochota przemożna
kupił jej w urodziny
wódkę i dwa cin-ciny
a o kwiatach zapomniał! I można!
J.H.,29.04.2019
Mamy już dodruk „Malowanych fraszek”, tak oczekiwanych przez dzieci. Fraszki zawierają osiem autorskich wierszy i obrazki do kolorowania.
Otrzymałam piękną książkę z wierszami poetki Ireny Kaczmarczyk z Krakowa
Zachwycałam się talentem młodej artystki Natalii Skruch na wernisażu jej prac w Domu Kultury w Tuchowie
Miałam przyjemność gościć w Niepublicznym Przedszkolu W Tarnowcu. Było pięknie! Dzieci zachwycały się wierszem: „Krawaty Taty”.
Staram się odczytywać wiersze poetki z Tuchowa , pani Zofii Firlej z czasów II wojny światowej, aby ocalić od zapomnienia jej poezję i publikować jej utwory w gazecie lokalnej: „Tuchowskie Wieści”.
Odwiedziłam dzieci w Niepublicznym Przedszkolu w Wierzchosławicach. Pragnę podziękować za wyjątkowe przyjęcie.Te oto kwiaty otrzymałam od maluszków.
Uczę się pisać na tym nowym blogu i bez przerwy mnie coś zaskakuje 🙂
Chciałam dodać, że przyglądałam się dzieciom na Gminnym Konkursie Recytatorskim pt. „Przyjaciele dzieci wierszem do nich piszą”, który odbył się w Domu Kultury w Tuchowie. Chciałam serdecznie pogratulować wszystkim laureatom, ale także organizatorom tego pięknego konkursu, rodzicom dzieci,tak licznie biorących udział i nauczycielom, że nie strajkowali i przygotowali dzieci do wzięcia udziału w konkursie, krzewiąc moc literatury i piękno języka polskiego.
